Η μπάντα έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή της. Αιτίες αυτών υπήρξαν οι διαμάχες του Μαστέιν με τα εκάστοτε μέλη της μπάντας. Τη δεκαετία του '90, κατά την οποία η σύνθεση της μπάντας έμεινε σταθερή, η μπάντα κυκλοφόρησε και τους πιο επιτυχημένους δίσκους της. Το 2004, η προσπάθεια επανένωσης της κλασσικής αυτής σύνθεσης (Ντέιβ Μαστέιν, Ντέιβ Έλλεφσον, Μάρτυ Φρίντμαν, Νικ Μένζα) απέτυχε, έτσι η μπάντα έχει υποστεί πολλές αλλαγές επίσης τα τελευταία χρόνια.
Το μουσικό ύφος της μπάντας χαρακτηρίζεται από τεχνικά και γρήγορα riffs αι με εναλλαγές των σόλο μεταξύ των κιθαριστών του συγκροτήματος, όπως στο τραγούδι Hangar 18. Η θεματολογία των στίχων αφορά την πολιτική, τον πόλεμο, τη θρησκεία κ.ά.
Ιστορία
Αρχή
Ο Ντέιβ Μαστέιν απολύεται από τους Metallica το 1983 λόγω των εξαρτήσεων και της βίαιης συμπεριφοράς του. Ιδρύει την ίδια χρονιά τους Megadeth με τον μπασίστα Ντέιβ Έλλεφσον και, επιδιώκοντας γρηγορότερη και βαρύτερη μουσική από την προηγούμενη μπάντα του, ξεκινάει τη σύνθεση μουσικής. Η μπάντα ηχογραφεί demos με τον ντράμερ Λι Ράουσχ, ενώ ο κιθαρίστας Κέρρυ Κινγκ συμμετείχε σε μερικές ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας. Σύντομα, τη θέση του Ράουσχ παίρνει ο Γκαρ Σάμουελσον, ενώ ο φίλος του Κρις Πόλαντ αναλαμβάνει τη δεύτερη κιθάρα. Η αναζήτηση τραγουδιστή δεν είχε αποτελέσματα, έτσι ο Μαστέιν ανέλαβε και αυτόν τον τομέα.Killing Is My Business…and Business Is Good!
H Combact Records, ακούγοντας το demo της μπάντας με τα τραγούδια Last Rites/Loved to Death, Skull Beneath the Skin και Mechanix (τραγούδι που ο Μαστέιν είχε γράψει την εποχή που ήταν στους Metallica, οι οποίοι το κυκλοφόρησαν ως The Four Horsemen), της παραχωρεί το πρώτο της συμβόλαιο. Στις αρχές του 1985, χορηγεί τη μπάντα με 8.000 δολλάρια για την ηχογράφηση και παραγωγή του δίσκου. Ωστόσο, η μπάντα ξόδεψε μεγάλο μέρος του ποσού σε τρόφιμα, αλκοόλ και ναρκωτικά, έτσι αναγκάστηκε να αναλάβει μόνη της την παραγωγή. Το Killing Is My Business…and Business Is Good! υστερούσε στον τομέα της παραγωγής, όπως ήταν αναμενόμενο, έλαβε όμως ενθαρρυντικές κριτικές. Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με τους Exciter, κατά την οποία ο κιθαρίστας Κρις Πόλαντ αποχώρησε προσωρινά, η μπάντα κίνησε τις διαδικασίες για το δεύτερο δίσκο της.Peace Sells…but Who’s Buying?
Η μπάντα, δυσαρεστημένη από την Combact, υπογράφει συμβόλαιο με την εταιρεία Capitol Records, ξεκινώντας τις ηχογραφήσεις του δεύτερού της δίσκου. To Peace Sells…but Who’s Buying?, που κυκλοφόρησε το 1986, γνώρισε πολύ μεγάλη εμπορική επιτυχία και αποτελεί δίσκο ορόσημο για ολόκληρο το Thrash Metal. Τραγούδια όπως το Peace Sells… ή το Wake Up Dead θεωρούνται μεγάλες επιτυχίες της μπάντας και παίζονται μέχρι σήμερα στις συναυλίες της. Το εξώφυλλο, που απεικονίζει τη μασκότ της μπάντας, Βικ Ράτλχεντ, σχεδιάστηκε από τον Εντ Ρέπκα, με τον οποίο η μπάντα θα ξανασυνεργαστεί πολλές φορές στο μέλλον.Η μπάντα αρχικά περιόδευσε υποστηρίζοντας τον Άλις Κούπερ και αργότερα τους Mercyful Fate, ενώ το Μάρτιο του 1987 ξεκίνησε την πρώτη headline παγκόσμια περιοδεία της. Τον Ιούλιο, ωστόσο, και ο Σάμουελσον και ο Πόλαντ απολύονται από τη μπάντα, με αντικαταστάτες τους Τσακ Μπέλερ και Τζέφ Γιάνγκ αντίστοιχα.
So Far, So Good…So What?
Στις αρχές του 1988, η μπάντα κυκλοφορεί και το τρίτο της album, με τίτλο So Far, So Good…So What?. Κατά την ηχογράφησή του, μεσολάβησαν διαμάχες του Μαστέιν με τον παραγωγό Πολ Λάνι, που οδήγησαν στην αντικατάστασή του από τον Μάικλ Βάγκενερ.Ο δίσκος έλαβε αρνητικές κριτικές, σε σχέση με τους προηγούμενους δύο δίσκους της μπάντας. Ωστόσο, σταδιακά έγινε πλατινένιο στις Η.Π.Α, ενώ το κομμάτι In My Darkest Hour (το οποίο ο Μαστέιν αφιέρωσε στο μπασίστα Κλιφ Μπάρτον, που πέθανε δυο χρόνια νωρίτερα) αποτελεί ένα από τα καλύτερα της μπάντας και παίζεται σε κάθε συναυλία της μέχρι σήμερα.
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου περιλάμβανε συναυλίες με τους Dio και τους Iron Maiden. Οι Megadeth συμμετείχαν επίσης στο φεστιβάλ Monsters of Rock στο Ηνωμένο Βασίλειο μαζί με τους Kiss, τους Iron Maiden, τους Helloween, τους Guns ‘N’ Roses και τον Ντέιβιντ Λι Ροθ, παίζοντας ζωντανά σε 100.000 άτομα. Η μετέπειτα απόλυση του κιθαρίστα Γιανγκ και του ντράμερ Μπέλερ οδήγησε στην ακύρωση της προγραμματισμένης περιοδείας στην Αυστραλία. Το 1989 προσλαμβάνεται στη θέση του ντράμερ ο Νικ Μένζα, τεχνικός των ντραμς του Μπέλερ.
Επίσης, μετά από ένα τροχαίο ατύχημα του Μαστέιν, ενώ είχε πιει, του επιβλήθηκε η είσοδος σε κλινική απεξάρτησης. Έτσι, όταν βγήκε, ήταν νηφάλιος και έτοιμος να ασχοληθεί με την αναζήτηση νέου κιθαρίστα και τον τέταρτο δίσκο της μπάντας.
Rust In Peace
Οι δοκιμασίες για το νέο κιθαρίστα της μπάντας περιλάμβαναν κιθαρίστες που αργότερα έγινε διάσημοι παγκοσμίως. Ο Λι Άλτους των Heathen και ο Έρικ Μέγιερ των Dark Angel ήταν μερικοί από αυτούς. Επίσης, ο Slash των Guns ‘N’ Roses μπορούσε να πάρει τη θέση, ωστόσο παρέμεινε στη μπάντα του. Επίσης, ο Dimebag Darrell των Pantera κλήθηκε να καλύψει τη θέση, όμως ζήτησε να έρθει μαζί του στη θέση του ντράμερ ο αδερφός του, Βίνι Πολ Άμποτ. Ο Μαστείν αρνήθηκε, εφόσον είχε ήδη προσλάβει τον Μένζα, έτσι η θέση παρέμεινε κενή. Ο 16χρονος τότε Τζεφ Λούμις συμμετείχε στα δοκιμαστικά, όμως ο Μαστέιν δεν τον δέχτηκε λόγω της ηλικίας του, αν και δεν έκρυψε το θαυμασμό του για το παίξιμό του. Τελικά, τη θέση πήρε ο Μάρτυ Φρίντμαν, πρώην μέλος των Cacophony, καθώς, αν και ο Μαστέιν είχε αρχικά ενστάσεις, εντυπωσιάστηκε από την τεχνική του.Με τη νέα σύνθεση και τον πρώτο παραγωγό που συμμετέχει σε ολόκληρη τη διαδικασία ηχογράφησης και παραγωγής, Μάικ Κλινκ, η μπάντα κυκλοφορεί το 1990 το υπερεπιτυχημένο Rust In Peace. Ο δίσκος θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος της μπάντας μέχρι σήμερα, με κομμάτια όπως το Holy Wars…the Punishment Due, Hangar 18, Tornado of Souls και Rust In Peace...Polaris. Επίσης, ο δίσκος ήταν υποψήφιος το 1991 και το 1992 για βραβείο Grammy καλύτερης κιθάρας, ενώ οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα τρία εκατομμύρια στις Η.Π.Α.
Η επιτυχία της μπάντας συνδυάστηκε με την επιτυχημένη περιοδεία The Clash of the Titans, με τους Slayer, τους Anthrax και τους Suicidal Tendencies στην Ευρώπη και τους Slayer, τους Anthrax και τους Alice in Chains στην Αμερική. Η μπάντα περιόδευσε επίσης με τους Judas Priest, οι οποίοι προωθούσαν το επίσης επιτυχημένο Painkiller, ενώ το 1991 συμμετείχαν στο φεστιβάλ Rock In Rio στη Βραζιλία.
Countdown to Extinction
Η μπάντα, αποφασισμένη να εγκαταλείψει το περίτεχνο μουσικό ύφος του Rust In Peace και να συνθέσει τραγούδια πιο ραδιοφωνικά, μπαίνει στο studio τον Ιανουάριο του 1992. Τέσσερις μήνες μετά, το αποτέλεσμα τους δικαίωσε με το πρώτο σε πωλήσεις μέχρι στιγμής album τους. Το Countdown to Extinction περιλαμβάνει τα Symphony of Destruction, Skin On My Teeth και Sweating Bullets, που παίζονται ζωντανά μέχρι σήμερα, ενώ η κατάκτηση της δεύτερης θέσης του Billboard 200 και η Τρίτη υποψηφιότητα για βραβείο Grammy το 1993 δείχνουν την επιτυχία του δίσκου. Επίσης, η μπάντα έλαβε το μουσικό βραβείο Doris Day για το τραγούδι Countdown to Extinction, που κατακρίνει το κυνήγι που οδηγεί στην εξαφάνιση πολλών ειδών ζώων.Ένα περιστατικό που οδήγησε τον Μαστέιν στο νοσοκομείο λόγω χρήσης ουσιών ακυρώνει το τελευταίο σκέλος της περιοδείας της μπάντας στη Βόρεια Αμερική. Η μπάντα επιστρέφει στη συνέχεια με το soundtrack της ταινίας Last Action Hero με τίτλο Angry Again, το οποίο επίσης έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, ενώ η επανεμφάνισή της ζωντανά έγινε σε συναυλία των Metallica στην Αγγλία, όπου κλήθηκε σαν ειδική προσκεκλημένη. Στη διάρκεια αυτής, ο Μαστέιν δήλωσε πως οι διαμάχες των δύο συγκροτημάτων είχαν τελειώσει.
Youthanasia
Το 1994 η μπάντα επιστρέφει στο studio για το δίσκο Youthanasia. Η επιτυχία του δίσκου ήταν επίσης μεγάλη, καθώς έγινε σύντομα πλατινένιο στις Η.Π.Α, ενώ έγινε και χρυσό στον Καναδά μόλις τριάντα λεπτά μετά την κυκλοφορία του. Τα singles Train of Consequences και A Tout Le Monde αποτελούν κλασικά κομμάτια της μπάντας. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, η οποία ήταν η εκτενέστερη που επιχειρούσε ποτέ η μπάντα, περιλάμβανε συμμετοχές των Flotsam and Jetsam, Korn και Fear Factory, ενώ η μπάντα συμμετείχε στο Monsters of Rock της Βραζιλίας.Το Μάρτιο του 1995 ο δίσκος επανακυκλοφορεί με την προσθήκη του Hidden Treasures ως επιπλέον δίσκο για την Ιαπωνία, ενός δίσκου που περιείχε όλα τα soundtracks και τα τραγούδια που δεν ανήκουν σε κάποιο δίσκο. Αργότερα το Hidden Treasures κυκλοφόρησε ως EP.
Cryptic Writings
Το 1997 κυκλοφορεί το Cryptic Writings. Ο δίσκος αποτελεί τον έκτο συνεχόμενο δίσκο της μπάντας που γίνεται πλατινένιος στις Η.Π.Α, ενώ κομμάτια όπως το Trust, το She-Wolf και το FFF αποτελούν επιτυχίες της μπάντας. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της περιοδείας που ακολούθησε, ο ντράμερ Νικ Μένζα ανακοίνωσε πως έχει όγκο στο γόνατό του και αποχώρησε αρχικά προσωρινά. Τη θέση του πήρε ο Τζίμμυ Ντε Γκράσσο. Στο τέλος της περιοδείας, ο Ντε Γκράσσο πήρε μόνιμα τη θέση, καθώς ο Μαστέιν υποστήριξε πως ο Μένζα είπε ψέματα για τον όγκο που είχε. Με τη νέα αυτή σύνθεση, η μπάντα μπήκε στο studio τον Ιανουάριο του 1998 για να ηχογραφήσει τον όγδοο δίσκο της.Risk
Σύμφωνα με τον Μαστέιν, κατά τις ηχογραφήσεις της μπάντας συμμετείχαν άτομα που η μπάντα δεν γνώριζε. Η επιτυχία των τελευταίων δίσκων έπεισε το Μαστέιν να δώσει πρωτοβουλίες στους παραγωγούς του. Το αποτέλεσμα ήταν το αποτυχημένο Risk. Ο ήχος του δίσκου είχε επιρροές από χορευτική μουσική, εγκαταλείποντας τις heavy metal ρίζες της μπάντας, γεγονός που απογοήτευσε τους οπαδούς της μπάντας.Οι πωλήσεις όμως έφθασαν τις 500.000 στην Αμερική όπου και έγινε χρυσό ενώ άλλα 500.000 αντίτυπα πωλήθηκαν σε παγκόσμιο επίπεδο.Τρεις μήνες μετά την έναρξη της περιοδείας της μπάντας, ο Μάρτυ Φρίντμαν ανακοίνωσε την αποχώρησή του από τη μπάντα λόγω διαφορών για τη μουσική κατεύθυνση της μπαντας. Τη θέση του πήρε ο Αλ Πιτρέλι τον Ιανουάριο του 2000. Με αυτή τη σύνθεση η μπάντα επιχείρησε την επιστροφή στις ρίζες της στον ένατο δίσκο της.
The World Needs A Hero
Ο δίσκος αυτός, με τον τίτλο The World Needs A Hero, κυκλοφόρησε από την Sanctuary Records. Η μπάντα έλυσε τη συνεργασία της με την Capitol με μια συλλογή με τίτλο Capitol Punishment: the Megadeth Years που περιλάμβανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες της μπάντας. Ο δίσκος, αν και επιστρέφει ηχητικά στις ρίζες της μπάντας, απογοητεύει τους οπαδούς, οι οποίοι περίμεναν μια δυνατότερη επιστροφή.Η προώθηση του δίσκου έγινε με συμμετοχή της μπάντας στην περιοδεία των AC/DC και με μια αμερικάνικη περιοδεία με τους Iced Earth και τους Endo. Η περιοδεία όμως διακόπηκε πρόωρα, λόγω της τρομοκρατικής επίθεσης της 11 Σεπτεμβρίου του 2001. Το Νοέμβριο του 2001 η μπάντα μαγνητοσκοπεί τη συναυλία της στην Αριζόνα, κυκλοφορώντας το πρώτο DVD της με τίτλο Rude Awakening.
Τον Ιανουάριο του 2002 ο Μαστέιν υπέστη βαρύ τραυματισμό στο χέρι του, καθώς κοιμήθηκε πάνω του σε μια καρέκλα. Ο τραυματισμός εμπόδιζε το Μαστέιν να παίξει κιθάρα, οδηγώντας τον στην απόφαση να διαλύσει τους Megadeth. Μετά από σταδιακή αποκατάσταση του χεριού του, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα σόλο project. Δεσμευμένος όμως με τη δισκογραφική του για ένα ακόμα album με το όνομα Megadeth, ο Μαστέιν κάλεσε τα μέλη της σύνθεσης του Rust In Peace. Οι Έλλεφσον και Φρίντμαν αρνήθηκαν, ενώ ο Μένζα έφυγε λίγο μετά την επιστροφή του στη μπάντα. Μάλιστα, οι διαμάχες του πρώην μπασίστα με τον αρχηγό της μπάντας συνεχίστηκαν για αρκετά χρόνια ακόμα.
The System Has Failed
Με τους Βίνι Κολαιούτα στα ντραμς και Τζίμμυ Λι Σλόας στο μπάσο και την επιστροφή του Κρις Πόλαντ για τη θέση του δεύτερου κιθαρίστα, η μπάντα κυκλοφορεί το 2004 το The System Has Failed. Ο δίσκος έλαβε θετικές κριτικές και περιείχε τραγούδια όπως το Blackmail the Universe, το Back In the Day και το Scorpion που χαροποίησαν τους οπαδούς της μπάντας. Η περιοδεία που θα επακολουθούσε είχε προγραμματιστεί ως η τελευταία της μπάντας, γεγονός που δεν ίσχυσε τελικά. Η σύνθεση με την οποία περιόδευσε η μπάντα αποτελούταν από τους Τζέιμς Μακ Ντόνοφ στο μπάσο, Γκλεν Ντρόβερ στην κιθάρα και Σον Ντρόβερ στα ντραμς.Το 2005 ο Μαστέιν οργάνωσε την Gigantour, μια περιοδεία με headliners τους Megadeth και συμμετοχή των Dream Theater, Anthrax, Nevermore, The Dillinger Escape Plan, Fear Factory, Symphony X και άλλων. Το Φεβρουάριο του 2006, ο Μακ Ντόνοφ αποχώρησε από τη μπάντα, αφήνοντας τη θέση του μπασίστα στον Τζέιμς ΛοΜένζο. Η δεύτερη εκδοχή της Gigantour περιλάμβανε συμμετοχές των Lamb of God, Opeth, Arch Enemy, Overkill και άλλων.
United Abominations
Η νέα σύνθεση της μπάντας ηχογράφησε το United Abominations, που κυκλοφόρησε το 2007. Ο δίσκος περιλάμβανε μια νέα εκδοχή του τραγουδιού A Tout Le Monde του δίσκου Youthanasia, με τη συμμετοχή της Κριστίνα Σκαμπία των Lacuna Coil, υπό τον τίτλο A Tout Le Monde (Set Me Free). Ο δίσκος γνώρισε επιτυχία, ξεκινώντας στην όγδοη θέση των αμερικάνικων charts, για πρώτη φορά από το Youthanasia του 1994. Κατά τη διάρκεια της περιοδείας, η οποία περιλάμβανε την τρίτη Gigantour με τους Lacuna Coil, DevilDriver, Static X και Bring me the Horizon, ο κιθαρίστας Γκλεν Ντρόβερ αντικαταστάθηκε από τον Κρις Μπρόντερικ, πρώην μέλος των Nevermore και των Jaz Panzer. Ο Μαστέιν δεν έκρυψε ποτέ τον ενθουσιασμό του για το ταλέντο του νέου μέλους της μπάντας, που παραμένει μέλος της μπάντας μέχρι σήμερα.Η περιοδεία περιλάμβανε και συμμετοχή της μπάντας στην περιοδεία των Judas Priest, ενώ αργότερα πραγματοποιήθηκε στον Καναδά η Canadian Carnage Tour με τους Slayer, με τους οποίους μοιράστηκαν τη σκηνή για πρώτη φορά εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Ύστερα από αυτά, η μπάντα μπήκε στο studio για τον επόμενο δίσκο της.
Endgame
Το Endgame κυκλοφόρησε το 2009 και ικανοποίησε και πάλι το κοινό και τους κριτικούς. Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου περιλάμβανε την American Carnage περιοδεία με τους Slayer και τους Testament, η οποία καθυστέρησε να ξεκινήσει λόγω μιας εγχείρισης στην οποία υποβλήθηκε ο τραγουδιστής και μπασίστας των Slayer, Τομ Αράγια. Σύντομα ανακοινώθηκε και η Rust In Peace Anniversary Tour, που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των είκοσι χρόνων από την κυκλοφορία του δίσκου Rust In Peace. Στη διάρκεια αυτής, η μπάντα θα εκτελούσε ζωντανά ολόκληρο το δίσκο και άλλες μεγάλες επιτυχίες από όλη την καριέρα της. Τέλος, ανακοινώθηκε η ευρωπαϊκή περιοδεία με τους υπόλοιπους «Τέσσερις Μεγάλους» του Thrash Metal (Metallica, Slayer, Anthrax) στην Ευρώπη. Εκπλήσσοντας τους πάντες, η μπάντα στις 8 Φεβρουαρίου του 2010 ανακοίνωσε την επιστροφή του Ντέιβ Έλλεφσον στη θέση του μπασίστα, αντικαθιστώντας τον Τζέιμς ΛοΜένζο, ο οποίος είχε προαναγγείλει την αποχώρησή του. Επίσης, η μπάντα συνέθεσε το τραγούδι Sudden Death, την ένατη υποψηφιότητα της μπάντας για βραβείο Grammy, ακολουθώντας το Head Crusher, που ήταν υποψήφιο την προηγούμενη χρονιά.TH1RT3EN
Η μπάντα ανακοίνωσε τον τίτλο TH1RT3EN για το 13ο δίσκο της, ο πρώτος από το 2002 που συμμετέχει ο Ντέιβ Έλλεφσον. Τον Απρίλιο του 2011 πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στις Η.Π.Α ζωντανή εμφάνιση των Τεσσάρων Μεγάλων, ενώ τον Ιούλιο συνεχίστηκε η περσινή ευρωπαϊκή περιοδεία των τεσσάρων μπαντών. Το Σεπτέμβριο θα πραγματοποιηθεί μια ακόμα συναυλία των Τεσσάρων Μεγάλων στις Η.Π.Α. Επίσης, το 2012 θα πραγματοποιηθεί η τέταρτη Gigantour, με συμμετέχοντες τους Motörhead,τους Volbeat και τους Lacuna Coil.Η περιοδεία είχε επιτυχία κάνοντας πολλές sold out συναυλίες σε όλη την Β.Αμερική.Κατά το τέλος της περιοδείας o Lemmy των Motorhead αντιμετώπισε πρόβλημα στο χέρι του με αποτέλεσμα να σταματήσει η περιοδεία για την μπάντα του. Το άλμπουμ πήρε θετικές κριτικές και έκανε αρκετά καλές πωλήσεις,ενώ περιείχε τα αξιοσημείωτα Public Enemy Number 1(Προτάθηκε για Γκραμμι) και το Never Dead.Βικ Ράτλχεντ
Στα περισσότερα εξώφυλλα δίσκων του συγκροτήματος εμφανίζεται ο Βικ Ράτλχεντ, η μασκότ του συγκροτήματος. Συνολικά, εμφανίζεται στους Killing Is My Business…and Business is Good!, Peace Sells…but who’s buying?, So Far, So Good…so What?, Rust In Peace, The World Needs a Hero, The System Has Failed και United Abominations. Στίχοι του τραγουδιού Skull Beneath the Skin περιγράφουν τη μορφή του Βικ. Επίσης, το ιδιωτικό studio της μπάντας έχει ονομαστεί προς τιμήν του Vic’s Garage.Μέλη
- Dave Mustaine – lead vocals, guitar (1983–2002, 2004–present)
- Dave Ellefson – bass, backing vocals (1983–2002, 2010–present)
- Shawn Drover – drums (2004–present)
- Chris Broderick – guitar, backing vocals (2008–present)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου